Australië part 5 Fraser's Toyota Terror Tour

Hi mates,

Hoe is het daar in Nederland? Iedereen in de kerststemming? Wat jullie kunnen, kunnen wij ook dachten wij op Fraser Island. Jullie hebben inmiddels allemaal onze kerstkaart met sneeuw(zand)pop ontvangen als het goed is. De Fraser Island 4WD-tour was in vele opzichten een nieuwe ervaring. De titel van dit bericht heeft jullie ongetwijfeld nieuwsgierig gemaakt, dus we zullen jullie niet te lang in spanning houden.

Op zondagmorgen kwamen we aan in Hervey Bay. Gelukkig waren we door onze collega-backpackers al gewaarschuwd dat er verder niet veel te doen was, dus we hadden onze tour naar Fraser op maandag al gepland. Om 3 uur 's middags hadden we onze informatiebijeenkomst en de groepen werden ingedeeld. Wij werden geplaatst bij 5 erg gezellige mannen. 2 Oostenrijkers Noel en Stefan, 2 Zwitsers Markus en Rene en onze Duitser Robbert (die het de rest van de reis erg zwaar zou krijgen omdat hij nu eenmaal de Duitser was, maar gelukkig ook beschikte over een gezonde dosis zelf-spot). De volgende dag zou de groep nog worden uitgebreid met 2 meisjes. De opdracht was simpel. Zamel geld in van alle mensen in de groep, 2 mensen gaan eten kopen in de supermarkt voor 3 dagen en 2 mensen gaan alcohol halen. De jongens dachten uiteraard dat ze ons vrouwen wel konden porren voor het boodschappen doen, maar Lonneke (die daar zelf ook niet zoveel zin in had) vond dat er minstens 1 jongen mee moest gaan 'for good sense'. Uiteindelijk mocht Marlon samen met Robbert op pad, van iedereen 20 dollar gekregen (5 dollar boven het algemeen gebruikte budget). Helaas had Robbert ook niet zoveel ervaring met boodschappen doen en vooral weinig gevoel voor budgetteren, dus nadat Marlon hem bij de kassa had gedwongen om op zijn minst nog afstand te doen van zijn watermeloen, kwamen zij terug met 200 dollar aan boodschappen. De stemming zat er al gelijk goed in. Meteen was duidelijk dat dit mannen waren van ons niveau. Eindelijk weer eens mensen om ons heen die onze humor snapten. Lonneke was inmiddels omgedoopt tot baas van de groep 'Big boss L' en er werd gegroet naar elkaar d.m.v. het maken van een L-teken met de handen op het voorhoofd, waarvan we allemaal weten dat het ook nog een andere betekenis heeft. De eerste nieuwe ervaring was dat we in plaats van de laatste avond van de tour, nu al op de eerste avond een groot feest hadden gebouwd met onze nieuwe vrienden. Niemand was de volgende morgen dan ook echt in staat om de jeep te gaan besturen. De 2 meiden die zich bij onze groep zouden voegen hadden ons waarschijnlijk de avond daarvoor in de bar zien staan dansen en zullen spontaan besloten hebben de trip naar Fraser Island nog even uit te stellen. Op het introductiefilmpje waarin werd verteld dat je niet mocht rijden met een hangover (vooral vrouwen niet!) werd wat lacherig gereageerd (waarom sommige mensen ons aanstootten begrijpen we nog steeds niet). Maar goed we konden op weg. Onze 'Big Boss L' samen met Markus voorin konden het niet altijd helemaal eens worden over de route, wat resulteerde in een omweg met veel sight(regenwoud)seeing. Uiteindelijk bleef er die middag nog 5 minuten over om in Lake Wabby te zwemmen, maar zelfs dat was de moeite waard! 's Avonds werd de lichtelijk alcoholische trend van de dag ervoor nog even doorgezet, nadat was bepaald dat Robbert de volgende dag 1e driver zou zijn. Echter halverwege de avond besloot Robbert (alias de f*cking German guy who drank all our beer) dat het toch niet zo handig zou zijn als hij zou rijden en de volgende dag was Marlon dan ook de enige die minder dan het toegestane alcoholpercentage in haar bloed had (en nu niet allemaal zo verbaasd kijken!)en dus automatisch moest gaan rijden. De nacht was trouwens ook nog erg spannend. Het gedeelte van het introductiefilmpje over de dingo's hadden we niet zo serieus genomen. We mochten eigenlijk niets van kleding laten liggen rond de tent, omdat ze hier op af komen en dingo's zijn nu eenmaal niet zo lief als hondjes. Maar ja... we moeten toch ergens onze bikini's laten drogen. Marlon werd midden in de nacht wakker en keek recht in de ogen van een dingo die naast de tent stond. De dingo schrok waarschijnlijk nog erger van haar gilletje dan adersom en ging er gauw vandoor. De volgende morgen maakte Markus ons wakker met de eerste grap van de dag door tegen Lon te zeggen 'a dingo stole your bikini'. Helaas was dit er een in de catergorie, de grap die geen grap is, want de bikini was echt weg. Lon was naakt zwemmen al aan het overwegen, maar gelukkig werd de bikini teruggevonden, omdat Markus nog had gezien in welke richting de dingo was ontsnapt. Maar goed, Marlon als trotse Toyota rijder maakte zich dus geen zorgen om te gaan rijden de volgende dag, want het kon toch niet zo moeilijk zijn. Helaas viel dat wat tegen in het mulle zand, geladen met 7 mensen ging het echt niet harder dan 40 km per uur en Marlon was dan ook blij toen ze de auto eindelijk kon parkeren. Het onverwachte psschhhhttt... geluid en de rook die uit de motorkap en in de auto kwam zetten 2 sec later zorgde ervoor dat iedereen zo was uitgestapt. Nog steeds overtuigd van het feit dat Toyota's niet kapot kunnen, gingen we eerst nog een kijkje nemen op de prachtige Indian Look Out. Helaas bleek een uur later dat Toyota's wel degelijk kapot kunnen en vanaf dat moment was het wachten op de nieuwe auto, die 7 uur later arriveerde. De spanning was op een bepaald moment te snijden, maar na wat dingo-spotting, het voorbij komen van een zeer gevaarlijke bruine slang en een paar spelletjes pictionary in het zand, zagen we de humor er wel weer van in. Vooral toen we de volgende morgen voor elkaar kregen om onze tour als enige groep te verlengen naar 4 dagen. De 200 dollar aan eten kwam opeens ook weer erg goed van pas en Robbert en Marlon bleven dan ook volhouden dat ze dit allemaal al lang voorspeld hadden. De groepsnaam werd veranderd in Toyota-groep met het bijbehorende T-teken en op de derde dag vervolgenden we onze reis. We brachten een bezoekje aan de Champagne Pools, erg mooi maar wel koud. Lonneke reed ons naar Lake Allom (en presteerde het om de auto heel te laten in tegenstelling tot Marlon) waar we wat schildpadden konden spotten (voordat de f*cking German guy er in sprong en ze allemaal wegjaagde). De laatste dag gingen we naar Lake Birrabeen en Lake McKenzie (inmiddels bekend van de kerstkaart). Toen we tijdens het wachten op de Ferry op de autoradio nog Duitse radiozender tegenkwamen was het feest compleet. Hard zingend en klappend op Duitse slager- en kerstmuziek werd de tour afgesloten. Andere groepen dachten waarschijnlijk dat wij compleet gestoord waren. En dat klopte ook eigenlijk wel. We namen die avond met pijn in ons hard afscheid van onze vrienden en vertrokken de volgende dag, voor een nachtje naar Brisbane.

Een dagje shoppen in de grote stad was weer een verademing na al dat strand en onbewoonde wereld. Om een nog enigszins cultureel element aan onze vakantie toe te voegen hebben we een cathedraal bezocht. In Brisbane hebben we ervaren dat het soms ook kan regenen in Australië (en hard ook) dus 's avonds hebben we lekker onderuitgezakt de nieuwe Harry Potter gekeken in de bioscoop. Na een dagje in de grote stad, weer verder naar Byron Bay voor meer strand.

Byron Bay staat er om bekend dat er veel gesurfd wordt en wij waren dan ook vast besloten om echte surfbabes te worden. Vol goede moed gingen we op dag 1 met onze bodyboards op pad. En ja wij waren echt ontzettend cool! Helaas zijn we nooit echt volgroeide surfbabes geworden, want de dagen erna waren de golven niet meer zo geschikt, waardoor we de 2e dag met onze Melbournse kamergenoot Cam als alternatief een wandeling hebben gemaakt naar Cape Byron. Ook al was het van ver weg, de grote groepen dolfijnen waren duidelijk te zien met het blote oog! Helaas zijn het op de foto's maar stipjes, maar wij waren tevreden en enthousiast na die wandeling. De rest van onze kamergenootjes bleken ook erg gezellig en we hebben de overige dagen gespendeerd aan op het strand liggen en uit gaan met onze weer tijdelijke vrienden. Na een heftig avondje uitgaan (de foto's zeggen genoeg) hadden we woensdagmiddag afgesproken om te gaan paardrijden op het strand van Byron Bay. Niet zo slim om de dag daarvoor zo te zuipen, maar eenmaal op het paard (en na 2 paracetamols p.p.)was de kater zo weer over. De middag was wel weer heel geslaagd, het strand was prachtig... de wind door je haren...de blauwe zee op de achtergrond...en een paard (van Lon) zonder rem, alleen een startknopje voor stap of mega-galop. De foto's van Marlon op het paard konden helaas niet geplaats worden, vanwege teveel aanwezige vetrollen. Donderdag moesten we weer afscheid nemen van onze vrienden en dat viel ook deze keer weer zwaar.

Inmiddels zijn we gesettled midden in de rosse buurt van Sydney alweer onze eindbestemming in Australië. Tja we konden kiezen tussen slapen in het park of dit... Het verhaal van onze 'roze' kerst (tis weer eens wat anders dan een witte) kunnen jullie dan ook eind volgende week verwachten voor we naar Thailand vliegen.

We wensen jullie nogmaals een hele fijne kerst! Niet teveel eten en drinken (dat doen wij ook niet :S) en tot snel!

Liefs Marlon en Lonneke