Australië part 1 Survival of the fittest

Hi Mates!

How is everyone dowing? Our Englisch is not so well en (nog) niet zo snel, maar dat komt nog wel! Tis weer ff wennen hier in Aussieland, weer nieuwe mensen (met een totaal ander accent) en andere gewoontes. Een van die gewoontes van mensen uit australië is overal f*ck voor zetten, dus alvast sorry voor ons taalgebruik, mochten we deze gewoonte overnemen.
Maar goed, na (weer) een goede vlucht (jaja vliegen gaat goed, Lon heeft zelfs in het midden gezeten ipv naast het psychologische raampje) vanuit Singapore, zijn we aangekomen in Darwin waar we meteen werden overvallen door de hitte. Helaas is het niet zo goed geregeld als in Singapore en is er niet overal airco. Maar ja, dat hoort er bij he! Het was ook meteen een goede oefening voor de dagen erna, maar dat komt later...
De eerste dagen in Darwin hebben we voornamelijk doorgebracht in ons hostel aan het zwembad. We zijn zeer content met het zwembad aangezien je hier nu niet in de zee mag zwemmen ivm dodelijk kwallen die de zee onveilig maken (nog niks gezegd over de haaien en de krokedillen die hier ook nog ergens rondzwemmen). Goed dat we daar pas achterkwamen na een zeer vermoeiende en zeer verhitte wandeling naar het strand, met als enig doel water en verkoeling! Dat ging dus niet door... helaas.
Woensdag zijn we pas echt actief gaan doen en met een tour naar Kakadu national park gegaan. Dit is zeg maar het grootste bush bush park van australië. Aangezien we al trouw 4 keer naar de sportschool waren gegaan om te squashen, dachten we dat zo'n tour een eitje voor ons zou zijn. Uhhh, NOT! Het was afzien en heel zwaar, maar zeker de moeite waard.
We werden 's morgens om 6.30 al opgehaald om alles uit de dag te kunnen halen en zoveel mogelijk al te kunnen zien op onze eerste dag. We werden opgehaald door mister krokedil Dundee himzelf in een stoere 4wd met nog 7 andere medereizigers (of tewel; onze familie voor de komende 3 dagen zoals Dundee ons zei!). Wat een beetje jammer was, was dat onze familie iets meer ervaring had in het survivallen, waardoor onze onervarenheid nog meer opviel (misschien dat dit ook te maken had met een aantal blunders die we onderweg maakten!)
De eerste dag bestond meteen al uit een goeie klim over wandelpaden en een partij rotsen, maar om vervolgens wel heerlijk te kunnen verkoelen in een waterval temidden van een prachtige Gorge. Hier maakte Lon haar eerste blunder, door stoer in een soort put te springen, waarna de bedoeling was om via een tunnel onder water naar de andere kant te zwemmen, maar in plaats daarvan raakte Lon in paniek en durfde niet meer onder water te duiken. Gelukkig waren er een paar sterke broeders die Lon (in 3 pogingen) uit het gat trokken, om vervolgens maar via de bovenkant naar de andere kant te lopen.
Op weg naar een andere plek waar we even een duik zouden nemen, maakte Marlon vervolgens ook een blunder, waardoor we zeker als een lekker stel overkwamen. Marlon gleed namelijk op een niet zo flateuse manier uit over een steen en kwam terecht als een hulpeloze schildpad op haar rug (door het gewicht van haar rugzak met 3 liter water erin), in een plas modder. Gelukkig dat we er nu om kunnen lachen, op dat moment even niet natuurlijk. De rest van onze familie had echter heel veel leedvermaak! Na een goeie dag, was het tijd om ons kamp op te slaan. Helaas begon het te onweren en te regenen onderweg naar de onze kampplaats, waardoor we onze tent in de regen en donker moesten opbouwen (opbouwen? Ja wij vroegen ons ook af hoe dat moest, gelukkig waren er weer een paar trouwe broeders in ons midden die ons te hulp schoten). Gelukkig was er bier en dat hielp ons de ervaringen van de dag te verwerken en ons makkelijker in slaap te krijgen in een iets wat natte omgeving en modder in de tent, op een zeer dun matje (zonder kussen, jaja we zijn verwend, maar hebben nie geklaagd!)
De 2e dag was geweldig, maar wat een f*cking hell af en toe (by the way de dag begon voor ons om 4.30, gewekt door Dundee)!!! Jeetje, deze keer was het echt afzien en was het werkelijk survival of the fittest. 's Morgens en 's middags een lange wandeltocht, gevolgd met een klimpartij over (enorme) rotsen. Op sommige momenten zaten we er echt even doorheen, maar gelukkig hadden we elkaar en gingen we gewoon door. Gelukkig maar, want de beloning was steeds een grandioos uitzicht! Omdat Dundee opgegroeid was tussen de aboriginals in dat gebied (vanaf z'n 9e), kwamen we op plaatsen, waar normaal nooit iemand komt. Op de rotsen waren de prachtige tekeningen van de aboriginals te zien.
Onderweg naar de kampplaats s'avonds herhaalde zich hetzelfde tafereel van de dag ervoor en onstond er weer een flinke stortbui. Aangekomen op de kampplaats bleek dat alle tenten zowat platlagen en onderwater stonden behalve... jaaa die van ons (haha jammer voor de rest van onze zeer gewaardeerde familie)! Na wat geregel en er voor een aantal mensen een nieuwe slaapplaats in de toiletten (tussen de kikkers, hagedissen en wie weet wat nog meer) gezocht was, werd de dag goed afgesloten met een heerlijk gemaakte maaltijd van Kangoeroe en een nog lekkerder biertje.
De derde en laatste dag was een relaxte dag. Nog wat beroemde rockart bekeken en 's middags lekker gezwommen in een meer, wat meer leek op een sloot dan een meer, maar wel lekker verkoelend was. Fijn dat we pas achteraf te weten kwamen dat deze sloot enkele krokedillen huisvestigden. Gelukkig waren dit maar 'freshwater' krokedillen, die niet zo erg zijn, omdat ze niet doden, alleen maar ernstig verwonden! Als afsluiter gingen we naar de Adelaid River waar we de krokedillen daadwerkelijk konden zien (springen). Met een boot vaarden we over de rivier en lokte de krokedillen met wat paardenvlees. Dit waren de 'Saltwater' krokedillen, die iets gevaarlijker zijn aangezien deze wel mensen doden!
Al met al een super ervaring dus! We gaan nu snel afsluiten, want we worden het internetcafe uitgeschopt, omdat zo'n kort en bondig verhaal als dit eigelijk toch wel veel tijd kost (sorry voor ons soms slordig taalgebruik, maar dat kwam door de tijdsdruk)! De foto's volgen nog, want het lukt helaas niet om de foto's te plaatsen op deze computer (en we hebben ook geen tijd meer haha).
See you later mates!

Dikke kus en knuffel van Lon en Marlon! Twee rijkeluiskinderen met vaders met nog (steeds) een cabrio (het is dus niet onze schuld dat wij de omstandigheden in de rimboe nog niet gewend zijn) ;-)
xxx

ps geweldige berichten van jullie allemaal, blijven doen he!